جیون دا نچوڑ
جدکوئی سیانہ بندہ گل کرے تے او ہ کجھ چر لئی یاد رہندی اے تے جے اوہنوں دوبارہ توںیاد نہ کیتا جاوئے تے ہولی ہولی اُوہدا اثر مکدا جاندااے، پر جے اوسے گل نو ں کدھرے اولیک لیا جاوے تے ورھیاں بعد وی اوہ تحریر دس جاوئے تے سارا منظر سیاق و سباق سمیت کھل جاندا اے، پر کسے گل نوں سنبھال کے رکھن دی شکل اپنی تحریر دے (ایس تو ںوی وڈی)انتخاب نو ں کتابی شکل وچ چھپوانا اے ۔ جد کوئی تحریر کتابی شکل دا روپ دھار لیندی اے تے اوہ اک سند دا درجہ اختیار کر لیندی اے۔ جہڑی ورھیاں تیکر ای نیئں بلکہ صدیاں تیکر کسے نہ کسے صورت وچ محفوظ رہ سکدی اے تے ایس صورت وچ اوہد ا مصنف چاہے اپنی حیاتی دا پینڈا مکاوی لوے پر اوہدی خوبصورت سوچ ہمیش لئی دنیاتے رہندی اے۔ ملک محمد حنیف کھوکھر ساڈے وسیب دے اوس طبقے نال تعلق ر کھدے نیںجتھے جیون نو ں نیڑے توں ویکھیاای نئیں محسوس و ی کیتا جاندااے ۔ اوہناں دے ناں دے نال ڈگریاں دی اینی وڈی لسٹ اے جے اوہناں دی حیاتی دیاں پرتاں کھولن لئی اک وکھری کتاب دی لوڑ پوے گی ۔ مختصر ایہہ کہ اوہ 1980وچ پاکستان ائیر فورس دا حصہ بنے اپنی روزی روٹی دے فکر توں آزاد ہون دے باوجودانہاں اپنی ڈیوٹی توں بعد ملن والے ویلے نو ںونجایا نہیں بلکہ اوہناں اپنی تعلیم دا سلسلہ پرائیوٹ طور تے پوری سنجیدگی نال جاری رکھیا۔ اپنی 18سالہ سروس دے دوران ای اوہناں ایم اے پنجابی ،ایم اے اُردو،ایم اے سیاسیات تے ہومیو پتھک ڈاکٹردی ڈگری دا امتحان پاس کر لیا۔پھیر ایل ایل بی کیتا تے 2018وچ ایم فل اُردو دا پل وی کامیابی نال پار کر لیا۔ اپنا سارا کچھ اوہناں دی شخصیت دے نال ویکھ کے اوہناں...
Allah has promised to protect Islam. That is why Allah created scholars and Sufis in different periods that served Islam and preached Islam. The preaching and propagation of Islam in India is due to these Sufis. They left their territories and came to India. One of these scholars and Sufis is Maulana Muhammad Shoaib Tordheri, known as Shaikh Sahib. He was the Shaikh of Moulana Abdul Ghafoor (Swat Babaji), that is the most famous Sufi in Swat Khyber Pakhtonkhwa and Shaikh of the Moulana Abdul Rahim Saharan Puri. Moulana Muhammad Shoaib was not a scholar and sufi, he was also a mujahid. He was martyred while fighting against the Sikhs in 1823 A.D. He wrote a book about Sufism. In his book he wrote about seeratul Nabi and companion of Prophet Muhammad S.A.W. After that he discussed circumstances and sayings of Sufis of the all four series (Naqshbandia, Qadria, Cheshtia and Saharwardia) of Sufism. He also described the attributes of the perfect Peer.
This study was conducted to explore the practices of English teachers in teaching English at the middle level. Using a qualitative case study method, the study was conducted in a public school in Hunza, Gilgit-Baltistan. In this study, the primary research participants were three teachers teaching English at the middle level and nine students, three from each of the following grades: 6th, 7th, 8th. The data were generated through semi-structured interviews, classroom observations, focus group discussions and field notes. Case-oriented replication strategy was used to analyze the data. The research location was chosen keeping in view the socio-economic status and language similarities in the teaching and learning of English in the context where the research problem occurred. The major findings reveal that English teachers use the Grammar Translation Method (GTM) for teaching English. During lesson presentation, it was observed that teachers follow the old method of translating the text from English to Urdu and ask students to learn it by heart. Moreover, the teachers' interaction with the students is most of the time bilingual or sometimes translation from English to Urdu, whereas students completely use Urdu language in interacting with their peers and teacher. The particular method which the teachers use for teaching English is ineffective for improving students' English language competence, particularly in developing communicative skills. Therefore, students experience difficulty in expressing themselves effectively in English language. The reasons behind this practice in the teaching of English are: lack of subject specialist teachers, curricular overload, lack of ongoing support system, teachers' inefficiency, shortage of resources and lack of professional development opportunities. To sum up, the findings of this study indicate that there is a dire need to bring improvement in the practice of teaching and learning English. Therefore, the study ends with some recommendations offered for the purpose of the said improvement.